شهاب الدین حسین پور کارگردان تئاتر که قرار بود خرداد ۹۹ نمایش «زندگی گالیله» را روی صحنه ببرد درباره سرنوشت اجرای این اثر نمایشی به خبرنگار مهر گفت:
کارگردان نمایش «زندگی گالیله» از بلاتکلیف بودن وضعیت اجرای این نمایش بعد از چندین ماه گلایه کرد.
اسفند ۹۸ با شروع و گسترش بیماری کرونا تمرین های نمایش «زندگی گالیله» بعد از ۴ ماه متوقف شد. در زمان ریاست سعید اسدی ما برای اجرای نمایش در خرداد و تیر ۹۹ با ایشان به قطعیت رسیدیم و با تعطیلی تمرین های نمایش که ۴۵ بازیگر و تعداد زیادی عوامل و طراح داشت میلیونها تومان متضرر شدیم البته قبل از تعطیلی نمایش و بحران کرونا هم کار ما از نظر مادی و معنوی مورد هیچ حمایتی قرار نگرفته بود اما ما دل را به دریا زدیم و به عشق زنده یاد سمندریان نمایش را برای اجرا آماده می کردیم و همه دوستانی هم که حضور در این نمایش را پذیرفتند، با نگاه حمایتی در این پروژه حضور یافتند.
وی افزود: متاسفانه با تمام پیگیری ها و نامه نگاری هایی که تا امروز از مدیرکل هنرهای نمایشی گرفته تا وزیر فرهنگ و ارشاد اسلامی داشته ام حتی هزار تومان هم بابت خسارتی که به ما وارد شده بود، دریافت نکردم. ۱۰۰ نفر ۴ ماه برای آماده کردن یک نمایش وقت و انرژی گذاشتند اما تلاش این افراد برای هیچ کس مهم نیست.
کارگردان «طپانچه خانم» یادآور شد: شناخت مسئولان ما از تئاتر در این حد است که به من پیشنهاد دادند تعداد بازیگران نمایش را کم کنم! و نمایش را به جای سالن اصلی در تالار چهارسو به صحنه ببرم بدون اینکه به زحمات بازیگران، طراحان و دراماتورژی و بازنویسی که روی متن شده بود فکر کنند. حتی با وجود قبول این پیشنهاد هم در این زمان مخاطبی وجود ندارد که بخواهد زحمات ۷-۸ ماهه ما را ببیند.
حسین پور بیان کرد: برخی مدیران ما با وجودی که می دانند در این شرایط تئاتر در حال نابودی است فقط می خواهند آماری ارائه بدهند و بگویند تئاتر زنده است. در حالی که به جای اینکه به زور گروه ها را مجبور به اجرا کنند باید از آنها حمایت کنند. متاسفانه در این شرایط بسیاری از هنرمندان ما هم، چون غم نان دارند، حاضر می شوند، اجرا بروند تا همین کمک هزینه اندک را دریافت کنند که البته جای هیچ گلایه ای نیست.
وی ادامه داد: در جلسه ای که با آقای اسدی داشتم اجرای نمایش به پاییز ۱۴۰۰ موکول و قرار بر حمایت از این اثر نمایشی شد. با تغییر رئیس تئاتر شهر ابتدا به من اعلام کردند که اگر می توانم زودتر اجرا بروم که امکان پذیر نبود و قرار شد در ابتدای سال به من بگویند که چه وقت از پاییز اجرا خواهم داشت.
این کارگردان تئاتر متذکر شد: در جلسه ای که با مدیر جدید تئاتر شهر داشتم بعد از مطمئن شدن از اینکه نمایشنامه تائید شورای ارزشیابی و نظارت را دارد به شکل ناباورانهای ایشان پیشنهاداتی در راستای اجرای نمایش دیگری به من دادند. برای گروه ما سراسر افسوس است که مدیر جدید پای تعهدات مدیر قبلی نمی ایستد و توجهی به انگیزه ها، هزینهها، و وقتی که برای تولید این اثر گذاشته ایم ندارد. در نهایت قرار بر این شد که یک ماه دیگر نتیجه نهایی و زمان تقریبی اجرای نمایش «زندگی گالیله» به من داده شود که تا امروز مدت ها از این یک ماه گذشته و هنوز خبری نیست. آرزو می کنم زحمت همکارانم در این نمایش دیده شود و به ثمر بنشیند چون قاطعا می گویم که می خواهم وصیت حمید سمندریان را اجرا کنم. قطعا آقای سمندریان مرد بزرگی بود و امثال ما سال ها باید تلاش کنیم تا به پای او برسیم اما به هرحال من در مسیر افکار او را قدم گذاشته ام و می گویم این نمایش با هر «زندگی گالیله» ای که تا امروز اجرا شده تفاوت خواهد داشت.
وی در پایان صحبت هایش عنوان کرد:متوجه دشواریهای مدیریت حوزه تئاتر در دوران کرونا هستند ولی اینچنین برخورد مدیران باعث دلسردی هنرمندان می شود. در شرایط کرونا شغل ها و اقشار زیادی از مردم آسیب دیدند اما متاسفانه قشر تئاتر آسیب ندیدند بلکه نابود شدند. این روزها هنرمندانمان را پشت سر هم از دست می دهیم اما متاسفانه مردم ما به اینکه هنرمندان واکسن دریافت کنند، اعتراض می کنند در حالی که آنها هم با حضور در سریال ها و آثار مختلف با جانشان بازی می کنند و مانند کادر درمان در حال جنگ با این ویروس هستند اما مردم فقط چند سلبریتی را می بینند و وضعیت بقیه بی اطلاع هستند.
امید است با درایت مسئولین روزهای خوش هنرمندان و تمامی مردم ایران فرا برسد.